Porozumienie na Rzecz Dobrych Praktyk w Szczepieniach – obecne wyzwania
Wyzwania, przed jakimi stajemy obecnie w zakresie promocji szczepień ochronnych są jednym z najistotniejszych zagadnień zdrowia publicznego. Dlatego też Instytut Ochrony Zdrowia w 2017 roku powołał Porozumienie na Rzecz Dobrych Praktyk w Szczepieniach, jako niezależną platformę ekspertów medycznych, klinicystów, osób związanych ze światem nauki oraz przedstawicieli organizacji pacjentów. Celem Porozumienia jest kształtowanie merytorycznej dyskusji nt. szczepień ochronnych oraz dotarcie do opinii społecznej, rodziców i osób odpowiedzialnych za tworzenie systemu ochrony zdrowia w Polsce z przekazem opartym o fakty naukowe oraz zgodnych z europejskimi standardami.
Założeniem Porozumienia jest również nawiązanie współpracy z międzynarodowymi instytucjami (m.in. ECDC, CDC, WHO, EFPIA, ACIP, Vaccines Europe,) , tak aby stać się centrum przekazywania informacji w zakresie dobrych praktyk oraz inicjatyw dotyczących szczepień ochronnych.
- Aby wyszczepialność w Polsce nie spadała, trzeba umieć się komunikować. Środowisko lekarskie oraz pielęgniarskie musi wiedzieć, w jaki sposób przekonywać rodziców, że szczepienia są bezpieczne oraz konieczne, że jest nasz obywatelski obowiązek – mówi prof. Jarosław Pinkas.
Aby jednak tak się stało, niezbędny jest otwarty dialog oraz społeczna debata ze wszystkimi interesariuszami systemu ochrony zdrowia.
W 2019 roku eksperci Porozumienia na Rzecz Dobrych Praktyk w Szczepieniach podjęli dyskusję w obszarze wspierania immunizacji na wszystkich etapach życia tj. szczepienia dzieci, w tym aktualizacji kalendarza szczepień, a także stworzenia kalendarza szczepień osób dorosłych, biorąc pod uwagę epidemiologiczne grupy ryzyka. Ważną kwestią, jest problem niskiego zainteresowania szczepieniami ochronnymi wśród personelu medycznego. Kolejny ważny punkt w debacie to zwiększenie dostępności do szczepień. Należy się zastanowić, jaka powinna być rola pielęgniarki oraz czy szczepienia powinny być dostępne w aptekach? Aby szczepienia były powszechnie dostępne bardzo istotne są kwestie związane z refundacją oraz dystrybucją szczepionek.
- Szczepienia należą̨ do najważniejszych zdobyczy współczesnej medycyny, ponieważ̇ ratują̨ życie i chronią̨ przed powikłaniami związanymi z chorobami zakaźnymi, co potwierdzają liczne i wiarygodne wyniki badań naukowych Dzięki szczepieniom zlikwidowano jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych – ospę̨ prawdziwą, a zachorowania na poliomyelitis obecnie są sporadyczne i też wkrótce mogą być przeszłością̨ - wyjaśnia prof. Teresa Jackowska.
Doskonalenie systemu nadzoru epidemiologicznego, do którego zalicza się: cyfryzacja systemu rejestracji szczepień, rejestr niepożądanych odczynów poszczepiennych, usystematyzowanie rejestracji zdarzeń z powodu chorób zakaźnych oraz zwiększenie dyscypliny zgłaszania przypadków chorób zakaźnych, to ważny czynnik w całym procesie tworzenia powszechnego programu szczepień ochronnych.
Porozumienie na Rzecz Dobrych Praktyk w Szczepieniach w 2020 roku ma na celu skupienie się na dyskusji w oparciu o trzy główne priorytety tj.: szczepienie dzieci, szczepienie osób dorosłych oraz optymalizacja finansowania szczepień ze środków publicznych.
- Powszechne Szczepienia są najskuteczniejszym sposobem zapobiegania chorobom zakaźnym. Nie tylko zabezpieczają osobę szczepiona, ale przez przerwanie transmisji pośrednio chronią także osoby nieszczepione, które nie mając się od kogo zarazić, nie chorują. W przeciwieństwie do antybiotyków nie sprzyjają rozwojowi lekoooporności chorobotwórczych drobnoustrojów – tłumaczy dr hab. n. med. Ernest Kuchar.
Dzięki wspólnej, merytorycznej, publicznej debacie możemy kształtować świadomość zdrowotną całego społeczeństwa.
Instytut Ochrony Zdrowia
Procedura wydawnicza
I. Zasady ogólne
Procedura wydawnicza dotyczy wszystkich monografii, raportów i innych recenzowanych opracowań naukowych publikowanych przez Instytut Ochrony Zdrowia (IOZ).
Wszystkie strony zaangażowane w proces publikacji (autor, redaktor, recenzenci, Rada Konsultacyjna, wydawca) zobowiązane są do przestrzegania niniejszej Procedury wydawniczej, Procedury recenzji oraz Zasad etyki publikacyjnej obowiązujących w IOZ.
II. Przebieg procesu wydawniczego
Monografie, raporty i inne opracowania naukowe wydawane przez IOZ powstają na dwa sposoby nazwane Trybem A i Trybem B. Różnice dotyczą punktów 1–7 procesu, natomiast punkty 8–14 pozostają takie same w przypadku obu trybów.
-
Tryb A ma zastosowanie wtedy, gdy autor/autorzy zgłaszają IOZ chęć wydania dzieła.
-
Tryb B ma zastosowanie wtedy, gdy IOZ inicjuje wydanie dzieła.
Tryb A:
-
Autor zgłaszający publikację zobowiązany jest do złożenia pisemnej informacji na jej temat. Zgłoszenie powinno zawierać:
-
imię i nazwisko autora, jego tytuł naukowy i tytuł zawodowy, zajmowane obecnie stanowisko oraz dane kontaktowe,
-
proponowany tytuł publikacji,
-
charakterystykę publikacji, cel jej powstania,
-
przewidywany krąg odbiorców,
-
opis zastosowanych metod badawczych, wykorzystanych źródeł danych,
-
objętość tekstu oraz liczbę ewentualnych ilustracji,
-
termin dostarczenia manuskryptu.
2. Po sprawdzeniu i zaakceptowaniu zgłoszenia przez IOZ, autor dostarcza Instytutowi – w ustalonym terminie – ostateczną wersję manuskryptu.
Punkty 3–7 nie dotyczą Trybu A.
Tryb B:
-
IOZ powołuje Radę Konsultacyjną projektu, złożoną z kilku lub kilkunastu osób – ekspertów w dziedzinie, której ma dotyczyć publikacja. Członkowie Rady składają oświadczenia o braku konfliktu interesów.
-
Rada Konsultacyjna wypracowuje zarys dzieła, określa jego ramy tematyczne, sugeruje metody badawcze, wskazuje najbardziej wartościowe źródła danych.
-
Rada Konsultacyjna może także zaproponować nazwiska autorów. Ostateczna decyzja w tej kwestii należy do IOZ.
-
IOZ, kierując się wskazówkami Rady Konsultacyjnej, ustala listę potencjalnych autorów i zwraca się do nich z propozycją stworzenia dzieła.
-
Po obustronnej akceptacji warunków (w tym terminu powstania dzieła) i zawarciu stosownej umowy (patrz pkt. 10), autor/autorzy przystępują do pracy.
-
Rada Konsultacyjna zobowiązana jest udzielać autorowi/autorom wsparcia merytorycznego na każdym etapie powstawania dzieła.
-
Respektując ustalony termin, autor/autorzy dostarczają IOZ ostateczną wersję manuskryptu.
Punkty 8–14 dotyczą zarówno Trybu A, jak i Trybu B.
8. W typowych przypadkach dostarczony przez autora/autorów manuskrypt powinien zawierać:
-
stronę tytułową,
-
spis treści,
-
wstęp/przedmowę,
-
tekst główny z przypisami,
-
aneksy (opcjonalnie),
-
bibliografię,
-
wykazy skrótów i oznaczeń (opcjonalnie),
-
słowniki terminów (opcjonalnie),
-
wykazy ilustracji, tabel itp. (opcjonalnie),
-
streszczenie i słowa kluczowe (opcjonalnie),
-
notatkę o autorze/autorach (opcjonalnie).
9. Wyznaczony przez IOZ redaktor prowadzący zapoznaje się wstępnie z manuskryptem i podejmuje decyzję o przekazaniu go do procesu szczegółowej oceny i recenzji (wewnętrznej i zewnętrznej). Szczegóły tego procesu opisano w oddzielnym dokumencie (Proces recenzji).
10. Po pozytywnym zakończeniu procedury recenzyjnej IOZ zawiera z autorem umowę wydawniczą (o ile nie została zawarta wcześniej – tryb B. pkt. 5). Załącznikami do umowy są: oświadczenie o oryginalności pracy oraz przeniesieniu na wydawcę wyłącznego prawa wydania i rozpowszechniania monografii w formie drukowanej oraz w formie publikacji elektronicznej, a także oświadczenie o zapoznaniu się z Zasadami etyki publikacyjnej, Procedurą wydawniczą i Procedurą recenzji.
11. Praca poddawana jest redakcji językowej i korekcie.
12. Po zaakceptowaniu przez autora/autorów wersji po redakcji i korekcie rozpoczyna się proces składu i opracowania graficznego.
13. Praca – w postaci pliku .PDF – poddawana jest przeglądowi redaktora prowadzącego oraz drugiej korekcie językowej.
14. Po zaakceptowaniu przez autora/autorów ostatecznej formy dzieła oraz okładki (plik .PDF) materiał przekazywany jest do druku.